Aspiranten – Walk-Off Homerun

Maandagavond 10 september speelden onze aspiranten de eerste wedstrijd na de zomervakantie tegen de The Blokes. Door omstandigheden werd het nog spannend of het door kon gaan, omdat er niet gespeeld mocht worden op ons eigen veld. Gelukkig konden we terecht op het veld van de Blokes.

De wedstrijd begon meteen spannend doordat The Blokes direct al vier punten wisten te pakken in hun slagbeurt, mede door wat fouten van onze kant. Gelukkig lieten de jongens en meiden zich niet uit het veld slaan. Al snel werd de derde uit gemaakt. Nu was het de beurt aan onze aspiranten om te slaan en dat ging goed. In deze slagbeurt wisten ze zelfs op voorsprong te komen. De wedstrijd liep uit op een  spannende, zenuwslopende wedstrijd waarin veel mooie acties gemaakt werden.

Onze toppers wisten een mooie dubbele-play te maken. Een vangbal in het buitenveld en vervolgens een terugkerende speler uit op het tweede honk. The Blokes had waarschijnlijk afgekeken, want de volgende inning volgde een exact gelijke actie in ons nadeel. Ook op de honken waren we scherp, want Glenn wist op een drie slag doorgeschoten bal situatie het tweede en zelfs het derde honk te bereiken.  Een foute aangooi van de Veendammer catcher maakte het geheel mogelijk. Naast deze opmerkelijke actie werd er veel gestolen en waren onze aspiranten scherp op het terugduiken bij pick-offs. Helaas werd Fleur dit noodlottig toen de aangeworpen bal niet de handschoen van de Blokes speler maar haar knie raakte. Fleur sterkte ermee.

De stand kwam dichter en dichterbij en de wedstrijd werd nu toch wel behoorlijk spannend. W.H.S.C. wist zelfs een voorsprong te behalen. The Blokes vochten hard terug en wisten in hun laatste slagbeurt zelfs weer op voorsprong te komen. Het zou toch niet waar zijn?! Met een mooie slag en goed loopwerk wist Sebastiaan een puntje binnen te lopen. Er was nog één punt nodig voor een gelijkstand. Toen begon de actie in de laatste inning. W.H.S.C. wist twee man op de honken te krijgen, echter wel met de druk van twee uit op de schouders. Ingmar naderde het slagperk. De pitcher gooit de bal en Ingmar weet hem prachtig op zijn knuppel te positioneren. De bal vliegt ver het buitenveld in goed voor een prachtige inside the park walk-off homerun!! BAM!

Op het allerlaatste moment werd de werd de wedstrijd omgezet naar een overwinning. Er is gestreden tot het laatst en met resultaat. Eindstand 12-10. Man, wat was dit mooie spannend pot om te zien. Geweldig gedaan Toppers!

Heren kunnen het tij nog niet keren

Op een prachtige zondagmiddag voor een honkbalwedstrijd speelden de heren een uitwedstrijd in de Culturele hoofdstad van Europa 2018; Leeuwarden en wel tegen het eerste team van de Northern Stars. De heenreis was al een uitdaging, want door werkzaamheden aan de zuidelijke ringweg van Groningen moest een flinke omleidingsroute worden gevolgd.

De wedstrijd tegen de Friezen begon zacht gezegd stroef voor de heren. De werper van de Northern Stars had er zin in en begon de wedstrijd met harde slagballen waar onze slagmensen geen grip op kregen. De eerste twee inningen was het drie op, drie af voor de heren, waarvan de helft van de gemaakte nullen vielen middels een drieslag.

De slagploeg van de Northern Stars had er daarentegen zeer veel zin in en sloegen in de eerste inning de ene na de andere bal om de oren van de heren. Een aantal fouten van het veld hielpen hier niet bij. De drie uit werden alle drie gemaakt middels een drieslag van werper Thijs, echter waren er in de eerste inning al tien man aan slag geweest en vijf punten te noteren aan Friese kant. Ook de tweede inning verliep aan de kant van Leeuwarden prima. De eerste twee uit werden snel gemaakt middels drieslag, maar ook met twee uit lukte het de Friezen om nog twee punten te scoren, voordat de zesde uit van de Northern Stars werd gemaakt met de zesde drieslag van Thijs van wedstrijd.

In de derde inning kwam er eindelijke wat schot in de zaak aan de kant van onze slagploeg. Dit mede dankzij een mindere inning van de werper van de Northern Stars.  Zowel Albert als Alex wisten middels een vier wijd de honken te bereiken. Echter waren er inmiddels ook twee uit gemaakt. Maar wat de Northern Stars kunnen met twee uit, dat kunnen onze heren ook. Een honkslag van Chris, gevolgd door een twee honkslag van Paul zorgde ervoor dat er drie punten genoteerd konden worden voor onze heren. De hatelijke nul was van het scorebord. Verder dan dat kwamen de heren deze inning echter niet. Ook aan verdedigende kant verliep de derde inning uitstekend. Na een lead-off dubbel werden drie snelle uit gemaakt. Twee van de drie kwamen door een unassisted dubbelspel van korte-stop Paul die een line drive wist te vangen en zo de loper op het tweede honk wist te verassen en gemakkelijk uit te maken.

De vierde inning verliep aan beide kanten snel zonder gescoorde punten. Dit zou anders zijn in de vijfde inning. Helaas voor onze heren vielen de punten aan de kant van de Northern Stars. Onze slagploeg ging drie op, drie af en ook aan de kant van de Friezen vielen de eerste twee uit snel, beide door een drieslag, maar met twee uit wist de slagploeg van Leeuwarden weer twee punten over de thuisplaat te krijgen. Het zag er niet best uit voor onze herenploeg die inmiddels tegen een 9-3 achterstand aankeek.

Maar er was licht aan het einde van de tunnel, want de eerste werper van de Northern Stars, waar de heren weinig tegen in het slagperk konden brengen, maakte plaats voor een andere werper. Deze werper had zijn dag echter niet. Hij wist weliswaar een keer drieslag te gooien, maar ondertussen waren de honken volgelopen, want Paul kwam met een vier wijd op de honken, gevolgd door een honkslag van Thijs en een geraakt werper van Bouke. Alle honken bezet en dat met één uit en een werper in de problemen. Het was aan Bertus sr. om de punten binnen te gaan slaan. Hij sloeg helaas een zacht rollertje naar de werper die een makkelijke uit maakte op de thuisplaat. Niks aan de hand verder. Drie honken bezet, maar dan twee uit dachten de heren. Echter de catcher had, nadat hij de uit had gemaakt op de thuisplaat, de bal naar het derde honk gegooid. Thijs was ruim op tijd en iedereen dacht daar zo over, behalve de scheidsrechter die tot ieders verbazing en ontsteltenis Thijs uitgaf op het derde honk. Nu waren er ineens drie uit en bleven er potentiële punten achter op de honken. En dat door een foute beslissing van de scheidsrechter, welke de scheids later ruiterlijk toegaf, maar het kwaad was reeds geschied.

Werper Thijs kookte nog van woede en wist dit om te zetten in de eerste twee uit van de zesde inning. Maar de Northern Stars hadden eerder in de wedstrijd al laten zien ook met twee uit nog prima slagwerk aan de dag te kunnen leggen. Er volgden twee honkslagen. Weer had Leeuwarden het eerste en het tweede honk bezet. Er volgde wederom een verre, hoge klap linksvelder Bouke ging achter de bal aan en ving hem al rennend om daarna vol in de ankers te moeten om niet over het hek te vliegen. Er waren geen punten gescoord aan Friese kant.

Inmiddels was het de top van de zevende inning en het einde van de wedstrijd nadere snel. Er moesten dus punten worden gescoord. De werper van de Northern Stars bleef problemen houden met de controle over zijn worpen. Eerst werd Albert geraakt, die meteen ter aarde stortte. De volgende slagman Martin Huisman werd ook geraakt. Dit zette nogal wat kwaad bloed bij onze heren. Vervolgens wist Alex met een vier wijd ook de honken te bereiken. Dit zag er goed uit voor de heren. Alle honken vol en nog geen uit was er gevallen. Een honkslag van Chris bracht het eerste punt binnen. Dit werd gevolgd door een gigantische tik van Paul. De honken liepen leeg en zelf wist Paul het derde honk te bereiken. Eenmaal hier aangekomen werd hij meteen doorgestuurd, want de korte stop van de Northern Stars liet zich de bal ontglippen en zo scoorde Paul het vijfde punt van de inning. Het werd ineens spannend, de stand was nu 9-8 en nog steeds nul uit.

Ook de Northern Stars voelde de bui hangen en grepen naar een derde werper. Dit was een side-arm werper. Hier hadden de heren niet op gerekend en de eerste twee uit konden dan ook snel genoteerd worden. Het was nu aan Bouke om de wedstrijd in leven te houden, maar ook hij kreeg snel twee slag aan de broek. Nog één slag en de wedstrijd was over, maar Bouke wist met een ploppertje over het binnenveld het eerste honk te bereiken. De heren waren nog in leven en hadden nog steeds de overwinning binnen handbereik. Helaas werd Bertus sr. de laatste uit van de wedstrijd middels een vangbal.

Na een lastig begin hadden de heren er toch nog een overwinning uit kunnen slepen, maar het mocht niet zo zijn. Zo werd voor de tweede week op rij de wedstrijd verloren met slechts één punt verschil. Volgende week spelen de heren hun laatste wedstrijd voor de zomerstop, wederom tegen een ploeg uit Friesland, thuis tegen de Drachten Diamonds. De wedstrijd begint om 14.00 uur. We hopen u dan te mogen vermaken met een leuke pot honkbal!

De recreanten van Bedrocks en W.H.S.C. slaan er lustig op los

Na maanden van overwinteren in een sporthal en het spelen van een oefenwedstrijd in Enschede was het dan eindelijk zover, de softbalcompetitie begon weer. De eerste wedstrijd van de recreanten werd in Emmen gespeeld. Een jaar geleden was dit ook de openingswedstrijd voor de Winschoters, toen ging de wedstrijd ruim verloren……….

Het oogde allemaal nog wat onwennig, iedereen leek wat op gang te moeten komen. Nadat een aantal spelers wat warm had gelopen werden er wat balletjes over en weer richting de handschoen geworpen. Een blik op de dugout van Bedrocks deed de wenkbrauwen wat fronsen. Er zaten vijf mannen in de dugout…….was dit alles? Uiteindelijk kwamen er nog vijf mannen aangewandeld waardoor er tien mannen van Bedrocks aantraden tegen de mix van vrouwen en mannen (4 om 6) van W.H.S.C. Een ongelijke strijd? Zeker niet, zou al vrij snel blijken. Verder leek het een frisse avond te worden, want de temperaturen waren vanavond niet heel hoog. Het zonnetje dat in het begin nog scheen maakte het voor de fielders soms erg lastig, maar gaf nog enige warmte op het veld in Emmen. Het publiek liep ook niet echt warm voor deze wedstrijd: er was namelijk één toeschouwer (of dit een betalende toeschouwer of een VIP was weten we nog steeds niet).

Opperste concentratie in de dug-out bij onze recreanten

Tess mocht de wedstrijd als slagvrouw openen en deed dit direct prima. Met een mooie tik bereikte ze de honken. Nadat Hans met een verre bal langs drie ook op de honken kwam, kon de conclusie worden getrokken dat de recreanten goed aan de wedstrijd begonnen. Daar kwam dan de derde slagman aan gesjokt. Deze jongeman was nieuw binnen het team. Afgelopen jaren was hij nog een tegenstander….nu een teamgenoot. Nonchalant ging hij bij de plaat staan en zocht oogcontact met de pitcher uit Emmen. Met het 2e en 3e honk bezet leek er misschien een eerste punt in de maak. De pitcher liet de bal uit zijn hand vertrekken en de slagman, Rick is zijn naam, plaatste de knuppel enkele seconden later vol tegen de bal……..de bal vloog door de lucht en belandde over het hek en het fietspad in de bosjes….. HOMERUNNNNNNNNNN! De eerste drie punten waren een feit. W.H.S.C. begon uitstekend aan de wedstrijd.
Na twee vangballen en een 4-3 actie was het dan einde van deze eerste slagbeurt. Tussendoor had Reinier nog het vierde punt binnengelopen. Nu was het de beurt aan Bedrocks om hier wat tegenover te stellen. Het begin was niet echt denderend, want de eerste slagman ging direct op een vangbal uit. Dit leek echter geen maat voor de kracht van de slagploeg uit Emmen. Met ferme knallen werden met name Richard en Will onder vuur genomen. Het was even flink wennen aan de laagstaande zon en Bedrocks voerde de druk op. Na de eerste inning namen de gastheren uit Emmen een 5-4 voorsprong.

Nu was het weer de beurt aan W.H.S.C. om een antwoord te vinden op het slaggeweld van Bedrocks. Dit zou er ook komen, want uit niets bleek dat dit de eerste competitiewedstrijd was (of betaalde het harde trainen in de sporthal zich uit?). Er kwamen in deze slagbeurt maar liefst zeven mensen over de thuisplaat. Aan slag stonden de W.H.S.C.-ers prima te spelen en dit resulteerde in elf punten na twee slagbeurten. Nu was het weer de beurt aan de gastheren en het was al wel duidelijk dat dit team veel powerhitters binnen de gelederen had. Ook in deze inning regende het weer punten en na twee innings viel er een tussenstand van 11-11 te noteren. Hoogtepunt in deze tweede inning was de homerun van een Bedrocks speler. Ook was het inmiddels duidelijk dat qua fielden een aantal W.H.S.C.-spelers nog wel in hun winterslaap zaten. Er vielen toch wel wat foutjes te noteren waardoor de tegenstander wat langer aan slag kon blijven staan.

Deze kraker werd nog steeds gadegeslagen door één supporter….het was niet anders…….

De derde inning begon en in deze slagbeurt kwam er toch wat zand in de geoliede slagmachine. Dankzij Tess kwam er nog een puntje binnen, maar de slagbeurt was snel voorbij. De spanning in de wedstrijd bleef echter aanwezig. Richard had inmiddels een zonnebril opgezet en als een ervaren honkballer beheerste hij, samen met Will, het outfield op positie zeven en acht in deze inning. De slagmensen van Bedrocks sneuvelden ook vrij vlot en dit leverde één punt voor Bedrocks op. Na drie innings gaven beide teams niets aan elkaar toe: 12-12.

Inmiddels was de zon achter wat wolken verdwenen waardoor de zonnebrillen in de tas konden, maar de temperatuur daalde nu ook snel. Het had geen invloed op de slagmensen, want de vierde inning verliep uitstekend voor W.H.S.C. Nadat Reinier voor het eerste punt in deze inning had gezorgd kwamen Richard, Tess en Hans op de honken. Daar kwam hij weer nonchalant aangesjokt…….Rick was zijn naam. De knuppel in de hand….de bal wordt aangegooid….en jawel de bal belandde wederom over het hek in de bosjes. HOMERUNNNNNNN!! – drie honken bezet – GRAND SLAM!!! Deze slagbeurt zou zeven punten opleveren. Wat werd er prima geslagen door de Winschoters. Maar wie dacht dat dit de beslissing in de wedstrijd was kwam bedrogen uit. De slagploeg van Bedrocks rechtte nog een keer de rug, pakte weer met volle overtuiging de knuppel in de hand en wist de ballen wederom stuk voor stuk ver weg te slaan. Aan het einde van deze inning werden er ook weer zeven punten binnen geslagen. Na vier innings was het nog steeds een nek aan nek race: 19-19.

De schemering leek inmiddels in te gaan vallen dus het was duidelijk dat de laatste inning zou gaan beginnen. Er zat één man aan de W.H.S.C.-zijde zich in de dug-out op te vreten. Na twee homeruns van Rick vond hij het tijd worden voor zijn homerun. We hebben het hier over Reinier. De helm ging op en vol overtuiging betrad hij het slagperk. Reinier zou woord houden, want de bal verdween met een flinke curve, op volle snelheid, over het hek. HOMERUN nummer drie aan W.H.S.C.-zijde. Reinier mocht dit rondje alleen doen, want de honken waren leeg. Nadat Ronald ook nog een puntje binnenliep en de drie nullen verder vrij vlot vielen begon de laatste slagbeurt van deze wedstrijd met een 19-21 voorsprong van de W.H.S.C.-ers. Veld dichthouden en op weg naar de kantine was de boodschap. De eerste slagman leek simpel te sneuvelen maar op onverklaarbare wijze kon deze toch het eerste honk bereiken. Namen de zenuwen toe of was het toch gebrek aan wedstrijdritme of……. Feit was dat de slagen van de Bedrocks slagmensen in eerste instantie goed werden verwerkt, maar de actie die hierop volgde ging mis: de bal werd verkeerd aangegooid of verdween uit de handschoen op de grond. Bedrocks maakte hier dankbaar gebruik van en de binnen handbereik zijnde zege werd door W.H.S.C. aan Bedrocks geschonken. De eindstand in deze wedstrijd bedroeg 23-21.

Reinier slaat een homerun en ontvangt onderweg naar de thuisplaat felicitaties van de Bedrocks

Een zeer spannende en uiterst sportieve wedstrijd werd uiteindelijk nipt door Bedrocks gewonnen. Het gehele mixteam van W.H.S.C. stond uitstekend en gevarieerd te slaan. Aan de andere zijde waren de powerhitters van Bedrocks ook prima op dreef. Zo werd deze eerste softbal-avond in Emmen in de kantine met een biertje, Rivella of colaatje en een bittergarnituur afgesloten.

De kop is eraf, op naar nog veel moois dit seizoen!