Valentijnsdag kreeg dit jaar een speciaal tintje. WHSC ging internationaal en deed mee aan de Bremen Baseball Open 2016. Vooraf werd er al volop gespeculeerd hoe dit toernooi zou moeten worden gespeeld:
Welke opstelling…….wat waren de afmetingen van het veld…….hoe kon er het beste worden getosst……hoe legden we de knuppel na een slagbeurt correct in het mandje!!!!!!!!!…….hoe groot zou de sporthal in Bremen wel niet zijn (2 wedstrijden tegelijk) en wat was nu de juiste interpretatie van de spelregels……
Achteraf hebben de “Winschoters” nu nog nachtmerries over de interpretatie van: het grijze lijntje op 2 meter afstand voorbij de honken…….wel/geen gedwongen loop…..HET MANDJE WAAR DE KNUPPEL IN MOET…….waar was onze catcher in sommige situaties tijdens de wedstrijd etc etc etc…….MAAR EEN SUCCES WAS HET!!
Terug naar het begin. 9 actievelingen en 4 supporters vertrokken onder het genot van regen en sneeuw richting Bremen. In Oldenburg werd actieveling nummer 10 opgepakt (hij had ook best bij de Oldenburg Hornets mee kunnen spelen) en werd het laatste stukje richting de “sporthal’ afgelegd.
De routeplanner bracht ons bij de eindbestemming….maar waar was de grote sporthal? De plaats van bestemming leek meer op een oude fabriekshal dat was omgebouwd tot een sportruimte en de afmeting van onze eigen trainingslocatie de Eextahal in Scheemda had.
In de hal waren reeds flink wat fanatiekelingen aan het ingooien. Bij binnenkomst zagen we bv de Hamburg Dragoons reeds als een machine (waar hebben we dit meer gezien in onze eigen softbalcompetitie?) aan het werk. Er werd een plek op de tribune gezocht en ietwat stilletjes, er leek er toch wel wat spanning binnen het team te zijn, keken we het gebeuren aan. Na de teambriefing ging het dan gebeuren.
De eerste ballen werden getosst en de ballen vlogen direct hard tegen de muren (soms ongeoorloofd plafond), handschoenen die probeerden een bal te vangen of tegen te houden, punten die werden gescoord, vele slagmensen gingen direct uit. Na 2 speelrondes van 15 minuten (leek ons kort maar achteraf weten we wel beter) mochten we dan los. De tegenstander kwam uit Löningen: Löningen Tigers.
Opstelling? Oh ja we speelden volgens het wedstrijdschema uit, dus eerst aan slag………na 4 mensen aan slag en zonder punten waren er 3 uit (akelig mandje) en moest er verdedigd worden. Met enige angst in de benen liepen 6 spe(e)l(st)ers het veld in. 3 pakten een honk en 3 verdedigden de rest van het veld. De Tigers mepten er direct flink op los, maar na een mooie 0 volgde een schitterend dubbelspel……..HUSSELLLLLLL
Na 1 inning (2 minuten bezig) stond het nog 0-0. Ook in de volgende inning werd er nog geen punt binnengelopen. Langzaam aan kregen we het spelletje door en in de derde inning gebeurde het: het eerste punt werd binnengeslagen/gelopen en het tweede volgde ook. jajajajaja we stonden met 2-0 voor. De Tigers gaven zich echter niet gewonnen en knokten zich in de gelijkmakende slagbeurt terug naar 2-2. Wat een spanning direct. De klok tikte inmiddels door en het was duidelijk dat deze 4de inning de laatste zou zijn. Helaas volgden 3 nullen elkaar snel op en de Tigers liepen nog 3 punten binnen. Eindstand 5-2 voor de Löningen Tigers.
Frustratie: De knuppel in het mandje leggen na een slagbeurt……… Hoogtepunt: een paar schitterende dubbelspellen aan WHSC zijde!!!
De adrenaline stroomde inmiddels bij de WHSC-ers door de aderen. Wat een spel……kracht…snelheid…portie geluk….mooie acties.
Wedstrijd 2 waren de Basebusters uit Osnabruck de tegenstander. Ook hier weer een mooie wedstrijd die van begin tot het einde spannend was. Er werd gestreden voor elk punt en na 15 minuten stond er een score van 5-3 in het voordeel van de Basebusters op het bord….Niet getreurd want het was weer spannend, weer niet weggeslagen, goed gespeeld en nu 3 punten binnengelopen.
Wedstrijd 3 stonden de Oldenburg Hornets als tegenstander genoteerd. Zonder dit team nu tekort te doen….hier lagen wel winstkansen. WHSC stond als uitspelende ploeg op het wedstrijdformulier vermeld, dus mocht beginnen met slaan. WHSC sloeg direct toe want er stond na de eerste slagbeurt al een 5-0 voorsprong (5 punten per helft was het maximum) op het scorebord. Het liep dus prima en na 3 slagbeurten stond het zelfs 9-0. Er leek geen vuiltje aan de lucht. Oldenburg sloeg ook nog 3 punten binnen en de eindstand was uiteindelijk 9-3. Daar viel dan de eerste overwinning van WHSC te noteren.
Wedstrijd 4 zou er 1 worden waar alles op en aan zat: Strijd, spanning, discussies en de juiste interpretatie van de spelregels (en het scorebord dat maar zo dubbel telde?????). De Aurich Shoreliners waren deelgenoot van dit spektakel.
WHSC speelde weer een prima wedstrijd tegen deze tegenstander (ook de latere finalist!!) en nam zelfs een 3-1 voorsprong. Zoals gezegd….alles zat erop en eraan. De spelregels waren kennelijk toch weer anders als we dachten en uiteindelijk beslissen de scheidsrechters en ook was het ineens 3-4 voor de Shoreliners…….tja……spannend was het.
Na 3 keer verlies en 1 keer winst stond de laatste groepswedstrijd tegen de titelhouder, Bremen Dockers, op het programma. Dit team was inmiddels uitvoerig bestudeerd en de conclusie was dat deze tegenstander uitstekend met de knuppel om kon gaan, maar tijdens het fielden veel steekjes liet vallen……..nou het eerste klopte….het tweede niet.Met 18-0 had WHSC helemaal niets te vertellen (ook dit jaar werd het team uit Bremen weer kampioen door in een schitterende finale de Shoreliners te verslaan).
Nadat alle uitslagen waren beoordeeld en de punten waren opgeteld bleek dat WHSC als 5de in de poule was geeindigd en om plek 9 aan mocht treden tegen de reeds eerder genoemde machine Hamburg Dragoons. Ook dit zou weer een spektakel van de bovenste plank worden.
Er werd door beide teams prima fieldwerk afgeleverd en ook werd er goed geslagen. De spanning was groot, de wedstrijd kon alle kanten op en na 15 minuten spektakel stond het 6-6. Aangezien het om een plaatsingswedstrijd ging werd er dus met 1 inning verlengd. Alle laatste energie werd in deze inning gegooid en WHSC nam een 11-6 voorsprong. De Dragoons gaven zich gewonnen en de eindstand was 11-6.
WHSC eindigde dit Bremen Baseball Open 2016 dus op een verdienstelijke 9e plaats.
Iedereen is weer een ervaring (en een hoop spierpijn) rijker en wat liet WHSC mooie dingen zien tijdens dit toernooi:
Er werd prima geslagen (homeruns waren onmogelijk bij dit spelletje), dubbelspellen, mooie vangballen en ook werd er met veel plezier gespeeld.
Tot volgend jaar?
